گياه پياز داراي ساقه تحليل رفته كوتاه و به صورت صفحه يا كپه اي محصور در برگهاي سفيد رنگ گوشت دار و مملو از مواد ذخيره اي به خصوص گلوكز هستند. شكل كلي برگهاي پياز تقريبا مخروطي و به عبارت ديگر در كنار برگها به هم چسبيده اند. محل اتصال برگها روي ساقه كپه اي به صورت دايره اي شكل و مدور است. برگها در اطراف ساقه كپه اي كاملا همديگر را پوشانده نيام آنها مجموعه اي مسدود و همپوش را به وجود مي آورد. انتهاي برگهاي پياز يعني بخش فوقاني آنها نازك و غالبا خيلي زود پژمرده و خشك مي شود. پياز خوراكي به طور معمول پوشيده از نيام برگهاي گوشتي و آبدار و برگهاي ذخيره اي ضخيم و فلس مانند هستند. علاوه بر اين برگهاي گوشتي پيازها غالبا به وسيله برگهاي خارجي فلس مانند، نازك، غشائي، رنگين و خشك محافظت مي شوند. در مركز پياز يعني در وسط برگهاي آن ساقه كپه اي پياز كه در راس آن جوانه انتهائي و در بخش تحتاني آن ريشه هاي نابجا به طور دسته اي و متراكم قرار مي گيرند وجود دارند. در اين ريشه هاي نابجاي سفيد رنگ كلروفيل به مقدار فراوان ديده مي شود كه عصاره توليد شده توسط اين ريشه ها هنگام عبور از روده بزرگ بر روي ديواره كولون تاثير گذاشته و عمل سريع جذب آب را در سيگموئيد (S شكل) كاهش مي دهد و در ركتوم ذخيره مي گردد تا از طريق مقعد دفع گردد و از چسبندگي روده ها جلوگيري مي كند و باعث ليز شدن روده و دفع آبكي مدفوع مي شود.